Jacob to chłopiec, który nie ma wielkiej nadziei na ciekawe życie. Uważa się za dość nudnego osobnika. Mając szesnaście lat, nie może zapomnieć o ekscytujących opowieściach dziadka, które każdego wieczora urozmaicały mu dzieciństwo. Co ukształtowało wyobraźnię staruszka? W chwili, gdy dziadek umiera w dość nietypowy sposób, Jacob postanawia osobiście poszukać odpowiedzi. Tajemniczy sierociniec na walijskiej wyspie, osobliwe dzieci, potwory – co jest prawdą, a co fikcję? I nagle życie chłopca zmienia się w fantastyczną przygodę.’Osobliwy dom pani Peregrine’, Ransom Riggs – recenzja
Jacob to chłopiec, który nie ma wielkiej nadziei na ciekawe życie. Uważa się za dość nudnego osobnika. Mając szesnaście lat, nie może zapomnieć o ekscytujących opowieściach dziadka, które każdego wieczora urozmaicały mu dzieciństwo. Co ukształtowało wyobraźnię staruszka? W chwili, gdy dziadek umiera w dość nietypowy sposób, Jacob postanawia osobiście poszukać odpowiedzi. Tajemniczy sierociniec na walijskiej wyspie, osobliwe dzieci, potwory – co jest prawdą, a co fikcję? I nagle życie chłopca zmienia się w fantastyczną przygodę.
Dni Fantastyki ogłosiły konkurs literacki na opowiadanie pt. Klasyczna baśń w nowoczesnym wydaniu w ramach IX Dni Fantastyki 2013.
3 marca przypada Międzynarodowy Dzień Pisarzy (a więc i Pisarek) ustanowiony w 1984 roku przez PEN Club – Międzynarodowe Stowarzyszenie Pisarzy.
Poczułem nagle jakieś ciepłe, choć mokre dotknięcie na karku; odwróciwszy się ujrzałem wśród niebywałego zdumienia główkę Jarmułki wydającą ciche radosne rżenie. Jarmułka przytulała się do mojej głowy, a z jej pięknych i dużych oczu, spod opuszczonych w dół powiek leciały łzy jak wielkie perły, wyrażające ogrom przywiązania do mnie. Ucieczka Jarmułki z rąk bolszewickich, jej przedarcie się do mnie, jej łzy z ponownego spotkania się ze mną, wstrząsnęły moimi uczuciami w ten sposób, iż sam zacząłem płakać.
Cóż może bardziej pociągać seryjnego mordercę, niż konfrontacja z prawdziwym policyjnym geniuszem? Chęć zrealizowania swojego misternego planu, odbieranie życia, a może zemsta? Na te pytania po raz kolejny próbuje znaleźć odpowiedź J.D. Robb, autorka Anioła śmierci, jednej z 37 książek ze śmiercią w tytule, które od 1997 roku wyszły spod jej pióra.
Philip K. Dick – to nazwisko doskonale znane chyba wszystkim czytelniczkom i czytelnikom fantastyki. Należy do kultowego, amerykańskiego pisarza science fiction, który miał znaczący wpływ na rozwój tego gatunku literatury, jest m. in. uważany za jednego z prekursorów cyberpunku.
Jak głosi powszechnie już znana sentencja, idealnie wpisująca się w miszmasz popkultury: Człowiek człowiekowi wilkiem, a zombie zombie zombie. Można ją interpretować wielorako, na przykład tak, że to nieumarli są sprawiedliwsi i bardziej ludzcy od nas. Albo jako stwierdzenie, że lepsza jest półśmierć, bo takiemu niezmarlakowi, krzyczącemu „Braaains!”, wystarczają do życia sycące mózgi, o pracę, szkołę, konto na fejsie martwić się nie musi. Niezależnie od interpretacji, jedno jest pewne: lubimy ich, oj, lubimy. Sympatia dla tych niezbyt świeżych i przyjemnych istot wydaje się nie mieć końca i wariantu, w którym jest niemożliwa i dziwaczna. Zombie może być nawet… bohaterem romansu, przynajmniej, jeśli tylko się całuje i ściska za rękę. Że jak? A tak, właśnie tak.
Krystyna Feldman to niezapomniana aktorka charakterystyczna, znana głównie z wyrazistych ról epizodycznych. Jej wielką rolą był występ w głównej roli w filmie Mój Nikifor, za który zyskała wyróżnienie dla najlepszej aktorki pierwszoplanowej na FPFF w 2004 roku. Była to jej pierwsza pierwszoplanowa rola; zagrała ją w 88 roku życia.
Oto kinowe premiery tygodnia!
Jaki sposób podróżowania przemawia do Was najbardziej? Są tacy, których w pełni zadowala przesuwanie palcem po mapie lub oglądanie programów podróżniczych; niektórzy preferują krótkie wypady na łono natury, inni wybierają starannie zaplanowane i dopięte na ostatni guzik wycieczki za pośrednictwem biura podróży z opieką pilota. Mnie jednak zawsze najbardziej pociągały wojaże z plecakiem i przewodnikiem w ręku, zwyczajne włóczenie się po świecie, które dla jednych stało się sposobem na życie, dla drugich – chwilowym, kilkutygodniowym odpoczynkiem od prozy życia.