Graham Masterton to popularny i ceniony na całym świecie pisarz, autor znany przede wszystkim z powieści grozy, choć pisze również książki historyczne, thrillery i opowiadania. Ponieważ jego twórczość zdecydowanie do mnie przemawia, z chęcią sięgnęłam po jego powieść zatytułowaną Niewinna krew.
Akcja rozpoczyna się pewnego wrześniowego poranka. W elitarnej szkole podstawowej Cedars w Los Angeles dochodzi do zamachu. Terroryści – samobójcy detonują na terenie szkoły ładunek wybuchowy. Ginie wiele osób, między innymi Danny, syn Franka Bella, scenarzysty filmowego. Żona Franka, Margot, obwinia go o śmierć synka, zresztą on sam także czuje się winny. Dlatego gdy poznaje Nevile’a Strange’a, detektywa jasnowidza, potrafiącego nawiązywać kontakty z osobami zmarłymi, prosi go o pomoc. Chce usłyszeć, że Danny mu wybaczył.
Czytaj dalej →
Przeciętny uczeń wzdryga się na myśl o lekcjach historii, podczas których zmuszany był do przyswojenia ogromu informacji związanych z rozbiciem dzielnicowym potężnego niegdyś Królestwa Polskiego. Nauczyciel z powołania to gatunek niemalże na wymarciu, a od rzemieślnika nie należy wymagać, by zarażał pasją. Nic więc dziwnego, że spotkanie z dziejami Piastów było dla większości z nas istną katorgą. A gdyby tak, zamiast mało interesujących podręczników, podsunąć uczniom najnowszą powieść Elżbiety Cherezińskiej? Korona śniegu i krwi zapewnia czytelnikom nie tylko porcję faktów z okresu podzielonego państwa, ale przede wszystkim – prozę na naprawdę wysokim poziomie.
Duchy Askalonu to pierwsza przetłumaczona na polski książka z uniwersum Guild Wars – znanego szerzej z gry o tym samym tytule. Miała ona, zgodnie z zapowiedziami autorów, Jeffa Grubba i Matta Forbecka, uzupełnić lukę między wydarzeniami z pierwszej części gry, wydanej w 2005 roku, a historią opowiedzianą w drugiej, mającej premierę w sierpniu tego roku, odsłonie świata Guild Wars.
Jeżeli uważacie, że aniołowie nie mają płci, chodzą w długich białych sukienkach i śpiewają Hosannę, to bardzo się mylicie. Bo tak naprawdę są podobni do nas, z tą różnicą, że mają zawsze pod ręką wypychacz do poduszek i mieszkają parę pięter wyżej.
Ender Wiggin, znany również jako Ender Ksenobójca, zestarzał się. Niezwykle utalentowane dziecko, które przed wiekami zniszczyło całą rasę nieprzyjaznych ludziom robali, teraz stało się mężczyzną w średnim wieku, z żoną, przybranymi dziećmi i wieloma innymi problemami. Zneutralizowanie descolady – morderczej choroby, która trawi organizmy obywateli Milagre, powstrzymanie Floty Lusitańskiej uzbrojonej w System Destrukcji Molekularnej i uratowanie Jane – przyjaciółki Endera żyjącej w sieci komputerowej wszystkich światów, to tylko wierzchołek góry lodowej. W tej części Sagi Endera poznajemy również świat Drogi, który zamieszkuje garstka ludzi bliższych bogom niż normalni śmiertelnicy. Jednak tylko oni wiedzą, jak ciężko jest słyszeć głos bogów, którzy żądają wiecznego oczyszczania.
Jak odróżnić kłamstwo od prawdy, nie mając żadnego pewnego punktu odniesienia? Jak odnaleźć siebie i kim jest „prawdziwe” ja? Co zdecydować i komu zaufać, kiedy najmniejsza pomyłka może poskutkować katastrofą?
Planeta wygnania to drugi tom wchodzący w skład cyklu Ekumeny, tworzący trylogię z powieściami Świat Rocannona i Miasto złudzeń. Odnajdujemy tu specyficzny, charakterystyczny dla Ursuli K. Le Guin klimat syntezy science fiction z literaturą fatasy, znakomity, plastyczny język narracji oraz wnikliwy, sugestywny opis nawet najbardziej ulotnych relacji między bohaterami. Ta część trylogii zawiera jednocześnie najbardziej dynamiczną, czasem wręcz dramatyczną akcję, opisuje bowiem losy bohaterek i bohaterów na tle wojennego konfliktu, który rozgorzał w już i tak nieprzyjaznym świecie…
Każdy człowiek dąży do perfekcji. Współczesna nauka jak najbardziej chce ułatwić nam życie i pozwolić by wszystkie nasze umiejętności mogły wypłynąć na powierzchnię. Co by się jednak stało, gdyby powstała substancja pozwalająca stać się nadczłowiekiem? Wybawienie czy kara? Na to pytanie stara się odpowiedzieć Aleksander Głowacki w książce pod tytułem Alkaloid.
Pirx jest jednym z najbardziej znanych bohaterów twórczości Lema. Niewątpliwie przyczyniła się do tego bytność Opowieści o pilocie Pirxie na liście lektur szkolnych (dzięki temu zetknęłam się z twórczością Lema), przede wszystkim jednak stało się tak za sprawą tego, że jest to, po prostu, bardzo dobra literatura, zaś sam bohater został wykreowany w sposób przemyślany i na swój sposób wyjątkowy. W przeciwieństwie do większości typowych „fantastycznych” bohaterów s-f, Pirx jest budzącym sympatię przeciętniakiem, który jednak potrafi stanąć na wysokości zadania, gdy sytuacja tego wymaga.
Stało się, a właściwie – stanie się już wkrótce; oficjalnie 20 lipca w czytelnicze dłonie trafi nowa powieść Marcina Przybyłka, kontynuująca jego niezwykły cykl o gamedecu („gierczanym detektywie”), Torkilu Aymorze. To ważna wiadomość dla wielbicieli i wielbicielek rodzimego, a przy tym spektakularnego s-f i cyberpunku. Od premiery ostatniej odsłony cyklu minęły dwa lata – czy warto było czekać?