Jego nazwisko pamiętamy przede wszystkim dzięki magicznemu światowi Narnii, baśniowej krainy, do której droga wiodła przez pewną starą szafę… Droga, którą w dzieciństwie przemierzyło niejedno z nas, na spotkanie z lwem Aslanem. Mowa oczywiście o Clive’ie Staplesie Lewisie – brytyjskim pisarzu, historyku, filozofie i teologu, członku słynnej grupy Inklingów, do której należał także J. R. R. Tolkien. Pisarz ten stworzył jeden z najsłynniejszych cyklów fantasy na świecie – Opowieści z Narnii (The Chronicles of Narnia), który ukazywał się w latach 1950-1955 (pierwsze wydania polskie: 1985-1989). Znany jest również z esejów religijno-filozoficznych.
Clive Staples „Jack” Lewis urodził się 29 listopada 1898 roku w Belfaście, w Irlandii, jako syn prawnika, Alberta Jamesa Lewisa i córki anglikańskiego pastora Florence (Flory) Augusty Lewis z domu Hamilton. Miał starszego brata, Warrena Hamiltona Lewisa („Warniego”). W wieku lat trzech, niedługo po tym, jak jego pies, Jacksie, zginął pod kołami samochodu, Lewis ogłosił, iż odtąd nazywa się Jacksie. Na początku nie reagował na żadne inne imię, jednak później zaakceptował imię Jack, którego używał do końca życia w gronie rodziny i przyjaciół. Pochodził z rodziny anglikańskiej, lecz później stał się ateistą. W wieku 19 lat brał udział w pierwszej wojnie światowej we Francji. Po powrocie z wojny podjął studia na uniwersytecie oksfordzkim. W 1922 roku otrzymał stopień bakałarza literatury. Rok później był najlepszym studentem w Anglii, otrzymał państwowe wyróżnienia.
Był wykładowcą Magdalen College na uniwersytecie oksfordzkim, a później profesorem literatury średniowiecznej i renesansowej na uniwersytecie w Cambridge.
W Oksfordzie C. S. Lewis związał się z kręgiem Inklingów, do którego należeli też m.in. J. R. R. Tolkien, Charles Williams i Owen Barfield – nieformalną grupą, zajmującą się głównie dyskusjami o roli i kształcie literatury. Jej członkowie wspierali się wzajemnie w swoich literackich zamierzeniach, najbardziej głośny jest wzajemny wpływ Tolkiena i Lewisa.
Pod wpływem tych dyskusji rozpoczął się też proces powrotu Lewisa do chrześcijaństwa i Kościoła anglikańskiego. Nawrócenie Lewisa wywarło bardzo duży wpływ na jego twórczość, której znaczącą częścią jest literatura chrześcijańska. Po drugiej wojnie światowej Lewis stał się powszechnie szanowanym autorytetem w Kościele anglikańskim i wśród innych chrześcijan.
Istotną sprawą w późnym okresie życia Lewisa była przyjaźń, a następnie związek z Joy Gresham, amerykańską pisarką pochodzenia żydowskiego, także nawróconą na chrześcijaństwo. Sfabularyzowany opis ich relacji przedstawia film Cienista dolina z Anthonym Hopkinsem i Debrą Winger w rolach głównych (1993). Żona pisarza umarła na raka, w cztery lata po zawarciu z nim małżeństwa, a sam Lewis zmarł 22 listopada 1963 roku w wieku 65 lat w swoim domu w Oksfordzie i został pochowany na cmentarzu kościoła św. Trójcy w tym mieście.
Najbardziej znane dzieło Lewisa, Opowieści z Narnii (ang. The Chronicles of Narnia, w Polsce znane czasem jako Kroniki Narnii), to cykl siedmiu powieści fantasy uważany za klasykę literatury dziecięcej oraz najlepszą pracę autora. Opowiadają o przygodach dzieci, które grają główne role w odkrywaniu historii fikcyjnego świata, miejsca, gdzie zwierzęta mówią, magia jest powszechna, a dobro walczy ze złem. W każdej z książek, z wyjątkiem Konia i jego chłopca, protagonistami są postaci z realnego świata, które w magiczny sposób przenoszone zostają do Narnii aby pomóc Lwu Aslanowi w zażegnaniu trwającego tam kryzysu. Cykl sprzedał się w ponad stu dwudziestu milionach egzemplarzy w czterdziestu jeden językach i od momentu pierwszego wydania jest wydawany nieprzerwanie. Napisany przez Lewisa pomiędzy rokiem 1949 a 1954 i zilustrowany przez Pauline Baynes, został kilkukrotnie zaadaptowany, częściowo lub w całości, na potrzeby radia, telewizji, teatru i kina. Oprócz dużej liczby motywów chrześcijańskich, cykl zapożycza postaci i idee z mitologii greckiej oraz rzymskiej, jak również z tradycyjnych baśni brytyjskich i irlandzkich.
Proza literacka:
Pakameria (-1928)
The Pilgrim’s Regress (1933)
Trylogia kosmiczna (The Cosmic Trilogy, wydanie polskie w jednym tomie wydawnictwo Media Rodzina rok 2009)
Z milczącej planety (Out of the Silent Planet, 1938, wyd. polskie 1989)
Perelandra albo Podróż na Wenus (1943, wyd. polskie 1971)
Ta ohydna siła (That Hideous Strength, 1945, wyd. polskie Wydawnictwo M rok 1993)
Listy starego diabła do młodego (The Screwtape Letters, 1942)
Podział ostateczny (The Great Divorce, 1945, opowiadanie)
Opowieści z Narnii (The Chronicles of Narnia)
Lew, czarownica i stara szafa (The Lion, the Witch, and the Wardrobe), 1950)
Książę Kaspian (Prince Caspian, 1951)
Podróż Wędrowca do Świtu (The Voyage of the Dawn Treader, 1952)
Srebrne krzesło (The Silver Chair, 1953)
Koń i jego chłopiec (The Horse and His Boy, 1954)
Siostrzeniec czarodzieja (The Magician’s Nephew, 1955)
Ostatnia bitwa (The Last Battle, 1956)
Póki mamy twarze – Mit opowiedziany na nowo (Till We Have Faces, 1956) – polskie tłumaczenia: Łukasz Nicpan, Albert Gorzkowski (wydawnictwo Esprit, 2010, tytuł Dopóki mamy twarze)
Letters to Malcolm: Chiefly on Prayer (1963)
The Dark Tower and other stories (1977)
Pakameria. Zanim Powstała Narnia (Boxen: The Imaginary World of the Young C. S. Lewis red. Walter Hooper, 1985)
Źródło: Wikipedia.org