Miłośników seriali w rodzaju Dynastii Tudorów, Rzymu czy Rodziny Borgiów nie trzeba przekonywać, że lekcja historii wcale nie musi być nużąca. Odpowiednia oprawa i zaakcentowanie pikantnych szczegółów, ukrywanych z reguły za zasłoną chwalebnych czynów, mogą nadać zupełnie nowy wymiar dobrze znanej opowieści. Książka Miłości polskich królowych i księżniczek. Czas Piastów i Jagiellonów autorstwa Iwony Kienzler udowadnia, że rola kobiety na królewskim dworze nie zawsze ograniczała się jedynie do wydawania na świat potomstwa gwarantującego ciągłość dynastii. Wiele dam obecnych u boku najznamienitszych władców Polski wpływało na ich decyzje w zaskakująco dużym stopniu, co historycy na przestrzeni stuleci skutecznie pomijali. Kienzler udowadnia, że losy naszej ojczyzny mogłyby potoczyć się zupełnie inaczej, gdyby na drodze bohaterskich mężczyzn nie pojawiły się niewiasty stereotypowo uważane za słabe i zdolne jedynie do podtrzymywania domowego ogniska…

Autorka obrała sobie za cel przywrócenie pamięci o kobietach, których życiorysy zostały przyćmione przez małżonków, zajmujących poczytne miejsca na kartach historii. Każdy z rozdziałów, z których składają się Miłości polskich królowych i księżniczek poświęcony został jednej z przedstawicielek płci pięknej o szlachetnym pochodzeniu. Kienzler odkrywa przed czytelnikiem nowe oblicze panujących przed wiekami dynastii, udowadniając, że zasięg władzy polskich księżniczek niejednokrotnie przewyższał możliwości, jakimi szczycili się ich bracia czy ojcowie. Pisarka przywołuje między innymi postać Świętosławy, młodszej siostry Bolesława Chrobrego, królowej niemalże całej północnej Europy. Okazuje się, że początki państwa polskiego wiążą się z ukoronowaniem naszej rodaczki na władczynię Danii, Szwecji, Norwegii oraz Anglii. Podczas gdy jej osławiony przez historyków brat mógł jedynie pomarzyć o równie szerokim zasięgu swojej władzy, Świętosława cieszyła się niesłabnącą miłością ze strony skandynawskich poddanych. Dowodem ich uwielbienia stały się liczne sagi sławiące królową polskiego pochodzenia. W książce nie brakuje wielu innych, równie zaskakujących opowieści, z których wyłania się obraz rzeczywistej roli kobiety w średniowieczu, odbiegającej znacznie od popularnych współcześnie stereotypów.

Pod względem treści, minusem książki jest pobieżne przedstawienie większej części królowych i księżniczek. Nie zamierzam jednak oskarżać autorki o niewystarczająco rzetelne przygotowania poprzedzające proces twórczy, zdaję sobie bowiem sprawę z faktu, iż dostępność wiarygodnych materiałów źródłowych jest znacznie ograniczona. Doceniając wkład Iwony Kienzler w zebranie i tak zadziwiająco dużej ilości dokumentów, muszę jednocześnie zaznaczyć, że bohaterki jej książki zlewają się w bardzo ogólny obraz średniowiecznej kobiety, tracąc znacznie na swojej wyjątkowości. Mimo dokonań, jakimi zasłużyły sobie na rozdział w książce Kienzler, nie sprawiają wrażenia silnych jednostek, które po lekturze zapadają czytelnikowi w pamięć. Wyjątkiem jest, oczywiście, Jadwiga z rodu Andegawenów, lecz była ona kobietą na tyle odstającą od współczesnych sobie dam, że jej życiorys nie wymaga szczególnej oprawy, by zafascynować odbiorcę.

Strona wizualna Miłości polskich królowych i księżniczek nie zachwyca, niestety. Wydawca zdecydował się na zamieszczenie w książce niewielkich ilustracji o jakości pozostawiającej wiele do życzenia, przez co ich obecność staje się zbędna. Podobnie sprawa ma się z okładką, na której widnieje fragment obrazu sprawiający wrażenie opracowanego przez nieumiejętnego grafika komputerowego. Jednakże to, co najistotniejsze, czyli przystępność tekstu w odbiorze, nadrabia braki estetyczne książki. Czcionka jest przyjazna dla oczu, dzięki czemu lektura Miłości polskich królowych i księżniczek nie sprawia czytelnikowi najmniejszych trudności, a jest wręcz przyjemnością.

Gdzie tkwi sens sięgania po książki po krótce omawiające szereg różnych postaci? Stanowią one raczej wprowadzenie do tematu, zachęcając czytelnika do zagłębienia się w temat wzbudzający jego zainteresowanie. Po publikacjach w rodzaju Miłości polskich królowych i księżniczek nie należy z pewnością oczekiwać wyczerpujących rozpraw poświęconych każdej z przedstawionych kobiet. Ogromną zaletą jest z kolei możliwość zapoznania się z realiami panującymi w czasach stanowiących przedmiot danego rozdziału. Dodatkowo, kobieca perspektywa rzuca zupełnie nowe światło na fakty powszechnie znane z lekcji historii. Czy warto zatem zdecydować się na lekturę kompilacji życiorysów autorstwa Iwony Kienzler? Niewątpliwie, o ile jest się pasjonatem historii lub po prostu człowiekiem otwartym na różnego rodzaju ciekawostki. Podsumowując, Miłości polskich królowych i księżniczek. Czas Piastów i Jagiellonów to doskonały sposób na połączenie przyjemnego z pożytecznym. Książka autorstwa Kienzler jednocześnie umila czas i zaspokaja głód wiedzy.
           
Iwona Kienzler – autorka ponad sześćdziesięciu książek – publikacji non-fiction z zakresu historii, jak również leksykonów i słowników. Pisze także reportaże z podróży oraz artykuły dotyczące spraw gospodarczych i historii Polski, a także odwiedzanych przez nią krajów i regionów. Pasjonuje się historią, a zwłaszcza rolą kobiet i ich często zapomnianemu lub niedocenianemu wpływowi na losy i decyzje mężczyzn rządzących państwami, czy też będącymi wpływowymi politykami lub mężami stanu. Historia opisywana w książkach Iwony Kienzler to historia widziana oczyma kobiet.     

Tytuł: Miłość polskich królowych i księżniczek. Czas Piastów i Jagiellonów
Autorka: Iwona Kienzler
Wydawca: Wydawnictwo Bellona
Numer wydania: I
Liczba stron: 296
Oprawa: miękka
Data premiery: lipiec 2012
Gatunek: opracowanie, esej, historia