Nieznana historia dzieciństwa genialnego artysty, który na zawsze odmienił oblicze muzyki.Wyobraźcie sobie utalentowanego, pełnego pasji nastolatka dorastającego w mieście, którego nazwę wkrótce rozsławi na całym świecie. Ten nastolatek to John Lennon, a miasto to oczywiście Liverpool.
Dwie kobiety rywalizują o miłość Johna. Jedna to Mimi, ciotka, która wychowywała go odkąd skończył pięć lat. Druga to Julia, matka Johna, która przed laty oddała go pod opiekę siostry. Marząc o normalnej rodzinie John szuka ucieczki w świecie muzyki. Fascynacja nowymi trendami nadchodzącymi z Ameryki doprowadzi go do spotkania z młodym, zdolnym artystą Paulem McCartney’em, który okaże się jego bratnią duszą. Zanim jednak rozpocznie się dla Johna nowe, niezwykłe życie, odkryje on prawdę o swej przeszłości. To doprowadzi do dramatycznych wydarzeń, które na zawsze odcisną na nim swe piętno.
Nowhere Boy” („John Lennon. Chłopak znikąd”) opowiada historię Johna, jakiej jeszcze nie znaliśmy, historię chłopca z Liverpoolu, którego życie ukształtowały dwie, silne i jednocześnie biegunowe osobowości; ciotka, która wychowywała go na miłego, dobrze ułożonego chłopca, z klasy średniej, oraz matka, z którą spotkał się ponownie w wieku lat piętnastu.
Projekt zawierał wszystkie komponenta, jakich szuka producent: silny wątek emocjonalny, opisujący relację z matką, z którą stracony w dzieciństwie kontakt, został po latach nawiązany i niespodziewanie przerwany przez jej śmierć. Wątek historyczny – narodziny rock and rolla w Aglii i wreszcie powstanie The Beatles. Obok takiej historii nie można przejść obojętnie.
Robert Bernstein – producent
Producenci z Ecosse przedstawili mi projekt z zapytaniem, co sądzę o tej historii i tym, niezwykle skomplikowanym, rodzinnym trójkącie? Od razu historia mnie wciągnęła. Magnes, jakim jest nazwisko Lennon zawsze działa silnie, ale pokazanie historii jego dzieciństwa stanowiło gratkę, o jakiej scenarzysta może tylko marzyć.
Matt Greenhalgh – scenarzysta
Projekt filmu przemawiał do mnie na wielu płaszczyznach. Miałam wrażenie, że rozumiem tę niezwykłą kreatywność umysłu, która jest zarówno darem, jak i przekleństwem. Mój umysł, podobnie jak umysł Lennona, również pracuje non-stop. Sama miewam momenty, w których zastanawiam się, czy przypadkiem moja nieustanna gonitwa myśli nie jest przypadkiem objawem jakiegoś szaleństwa?. Oboje pochodzimy z problematycznych środowisk, trudne dzieciństwo, brak pokory, wiele podobieństw, które zbliżyły nasze ścieżki życia, i sprawiły, że postać Johna oraz historia jego dzieciństwa, wydała mi się wyjątkowo bliska.
Sam Tylor-Wood – reżyser
Reżyseria: Sam Taylor Wood
Scenariusz: Matt Greenhalgh
Premiera: 17 grudnia 2010 (Polska) 29 października 2009 (Świat)
Produkcja: Kanada, Wielka Brytania
Gatunek: Biograficzny, Dramat, Muzyczny