Serdecznie zapraszamy na najnowszy przegląd premier!Ostatnie premiery … w lutym!
Serdecznie zapraszamy na najnowszy przegląd premier! Serdecznie zapraszamy na najnowszy przegląd premier!Elizabeth Taylor – ikona kina
W historii kina niewiele jest takich ikon jak Elizabeth Taylor – ceniona, utalentowana i obdarzona wyjątkową urodą hollywoodzka aktorka, wyróżniona wieloma nagrodami, w tym dwoma Oscarami: w 1961 roku za rolę Glorii Wondrous (BUtterfield 8) i w roku 1967 za rolę Marthy (Kto się boi Virginii Woolf?).
Określa się ją mianem ostatniej z wielkich gwiazd Hollywood. Jej imponujący dorobek to ponad 100 filmów i wiele niezapomnianych ról. W 1999 roku Amerykański Instytut Filmowy (AFI) umieścił ją w pierwszej dziesiątce największych aktorek wszech czasów.
„Czas zamykania”, Jack Ketchum – recenzja
Czas zamykania to drugi zbiór opowiadań wydany w Polsce autorstwa Jacka Ketchuma. Składa się na dziewiętnaście opowieści, które nieco odbiegają od literackich dokonań autora nazwanego przez Stephana Kinga najstraszniejszym facetem w Ameryce.„Duch na wyspie”, Johan Theorin – recenzja
Po krótkiej przerwie Theorin wraca na Olandię, by zakończyć swój cykl o Gerlofie Davidssonie, starym rybaku wprost uwielbiającym tajemnice, których niemało na tej niewielkiej wyspie.Irwin Shaw – twórca bestsellerów na wygnaniu
Nie ma żadnego planu dla miłości, walki, śmierci, dla niczego. Istnieje tylko wzór matematyczny: człowiek plus jego zamiary równa się przypadek. – Irwin Shaw, Młode lwy
Irwin Shaw – wybitny amerykański dramaturg, scenarzysta i pisarz. Autor m. in. bestsellerowych powieści takich jak Młode lwy, Lucy Crown i Pogoda dla bogaczy. Owładnięta antykomunistyczną paranoją zimnowojenna Ameryka okazała się jednak nieprzyjazną ojczyzną, Shaw spędził więc ostatnich 25 lat swojego życia w Europie.
Daniel Olbrychski – polska ikona kina
Daniel Olbrychski, znakomity polski aktor teatralny i filmowy, pracował z takimi reżyserami jak: Andrzej Wajda, Krzysztof Zanussi, Krzysztof Kieślowski, Filip Bajon, Claude Lelouch, Volker Schlöndorff, Nikita Michałkow.Erykah Badu – pierwszy głos neo – soulu
Erykah Badu (właśc. Erica Abi Wright) urodziła się 26 lutego 1971 roku w Dallas. Jest utalentowaną amerykańską wokalistką z pogranicza soulu i hip-hopu, obdarzoną charakterystycznym głosem.
Od najmłodszych lat interesowała się śpiewem, malarstwem, tańcem. W wieku 14 lat zaczęła udzielać się w lokalnym radiu. W trakcie uczęszczania do szkoły artystycznej zaczęła rapować pod pseudonimem MC Apples. W roku 1993 artystka rzuciła szkołę, by w pełni oddać się swemu największemu zamiłowaniu, czyli muzyce. W międzyczasie, by zarobić na własne utrzymanie, uczyła dzieci tańca. Erykah wraz ze swym kuzynem założyła duet pod nazwą Erykah Free. Artystka spróbowała również swoich sił w filmie The Boulevard. Na jednym z przyjęć piosenkarka została dostrzeżona przez Tima Grace’a, który stał się jej menadżerem. Kedaro Massenberg był kolejną osobą, która doceniła jej talent oraz pasję. Zafascynowany głosem artystki, zaproponował jej kontrakt w wytwórni Kedar Entertainment.
Victor Hugo – wielki romantyk francuski
Victor Marie Hugo – francuski pisarz, poeta, dramaturg i polityk. Uznawany jest za jednego z najważniejszych reprezentantów literatury francuskiej i czołowego przedstawiciela romantyzmu francuskiego.
Twórczość pisarza cechuje bogactwo, zróżnicowanie tematyczne i gatunkowe. Należą do niej powieści (między innymi Katedra Marii Panny w Paryżu, znana też jako Dzwonnik z Notre Dame) i Nędznicy, poezja liryczna (między innymi Ody i ballady oraz Legenda wieków), dramaty wierszem i prozą, listy oraz dyskursy polityczne w Izbie Parów (izbie wyższej parlamentu).
Michel Houellebecq – moralista i prowokator współczesności
Społeczeństwo, w którym żyjemy, chce nas zniszczyć. Bronią, jaką się posługuje, jest obojętność, toteż należy nim wstrząsnąć, włożyć palec do rany i mocno przycisnąć. Trzeba mówić o tym, co wstrętne.1 – Michel Houellebecq
„Gorzko”, Barbara Kosmowska – recenzja
Bohaterka najnowszej powieści Barbary Kosmowskiej pochodzi z małej miejscowości i jak większość mieszkańców bloku rotacyjnego – nie ma najlepszych widoków na przyszłość. Ma dwa wyjścia. Może pogodzić się z szarą, PRL-owską rzeczywistością i żyć z poczuciem przegranej – jak matka, lub pogrążać się w nierealnych marzeniach, jak relikt przeszłości – babka Olga. Obie drogi prowadzą donikąd, są ślepymi zaułkami i dziewczyna zdaje sobie z tego sprawę. Początkowo jest zagubiona. Jest świadoma błędów matki, lecz bezwiednie postępuje jak ona, karząc siebie za poczucie bezsilności. W końcu jednak znajduje własną drogę. Musi uwolnić się od matczynego poczucia klęski, ale także od portretu dumnej arystokratycznej prababki i krok po kroku próbuje zapełnić w jakiś sensowny sposób swoje puste i szare życie.