Wyznaję – jestem humanistką. Może byłoby jednak inaczej, gdybym kilkanaście lat temu trafiła na książkę podobną do Pokera z Pitagorasem? Na pewno dzięki niej bardziej polubiłabym matematykę. Zanim ją przeczytałam, nawet nie przyszło mi do głowy, że można w taki sposób pisać o „królowej nauk” – klarownie, zrozumiale dla laika, a przy tym z pasją i humorem!
Okazuje się, że matematyka może być fascynującym obiektem zainteresowania eseisty, jeśli tym eseistą jest Marcus du Sautoy, profesor matematyki na Uniwersytecie Oksfordzkim, a przy tym kierownik Katedry Simonyiego na rzecz Powszechnego Zrozumienia Nauki. Najwyraźniej autor swoją misję popularyzacji wiedzy potraktował bardzo poważnie (choć wcale nie wyklucza to ogromnej dawki humoru, którym cechuje się jego książka), bo publikacja, która trafia nam w ręce, jest przykładem eseju stojącego na wysokim poziomie. Zwraca uwagę zarówno ze względu na zasobność w merytoryczne treści, jak i przyjazny styl autora oraz bardzo zgrabną konstrukcję. A przy okazji daje czytelnikom możliwość niebagatelnego wzbogacenia się…
Czytaj dalej →
Jaki sposób podróżowania przemawia do Was najbardziej? Są tacy, których w pełni zadowala przesuwanie palcem po mapie lub oglądanie programów podróżniczych; niektórzy preferują krótkie wypady na łono natury, inni wybierają starannie zaplanowane i dopięte na ostatni guzik wycieczki za pośrednictwem biura podróży z opieką pilota. Mnie jednak zawsze najbardziej pociągały wojaże z plecakiem i przewodnikiem w ręku, zwyczajne włóczenie się po świecie, które dla jednych stało się sposobem na życie, dla drugich – chwilowym, kilkutygodniowym odpoczynkiem od prozy życia.
Jak zmieniła się piłka nożna od czasów, kiedy zaczęli w nią grać angielscy robotnicy? Jak futbol wygląda dziś? I, przede wszystkim, co ta zmiana mówi nam o nas i naszej współczesności, kulturze, społeczeństwie?
Zygmunt Bauman – filozof, socjolog, eseista. 88-latek, który za nic ma upływa czasu, a będąc znawcą problemów społecznych, dostrzega wszystko to, co zdawałoby się być dla człowieka w jego wieku zakryte. Mając dużo doświadczenia, ogrom wiedzy i stosunkowo lekkie pióro, wciąż pisze, tworzy w świecie ogarniętym kryzysem, gdzie króluje brak nadziei i złudzeń. Jest przy tym rzeczowy, niezwykle elokwentny i szczery, nie unika też krytyki. Jego najnowsza książka To nie jest dziennik ukazała się po śmierci ukochanej żony, Janiny. I choć niektórzy czytelnicy pewnie liczyli, że Bauman da się w niej poznać jako człowiek cierpiący, zmagający się z żałobą, przeliczą się. Ten wybitny filozof uchyla jedynie drzwi własnego gabinetu, by czytelnik mógł rzucić okiem na jego notatki, z których złożył 55 rozdziałów, każdy opatrzył konkretną datą i tematem, który omawia. Czy warto ‘podejrzeć‘ efekty pracy tego wybitnego profesora? Warto, bez wątpienia.
Współczesny Meksyk to wyjątkowo barwny tygiel kultur, języków i tradycji sięgających korzeniami epoki prekolumbijskiej, będący spuścizną nieodmiennie tajemniczych i fascynujących cywilizacji Olmeków, Zapoteków, Tolteków, Majów czy najbardziej znanych – Azteków i tworzonej na ich zrębach kultury kolonialnej, której początek dała konkwista Hernana Cortesa. Fantazyjne bogactwo meksykańskiej tradycji i różnorodność etniczna będąca efektem czterech tysiącleci burzliwej historii wprawiają w zachwyt, ale też w zagubienie i konsternację każdego, kto próbuje zgłębić ducha tego kraju i naturę jego mieszkańców. Czy w ogóle jest możliwe zrozumienie tej złożonej, przebogatej, unikalnej kultury?
Hipster, hipsterskie – słowa te w ostatnich latach zrobiły w Polsce zawrotną karierę. W mediach, na portalach społecznościowych, w codziennych rozmowach – niemal każdy ma coś do powiedzenia na temat hipsterów. Opinii jest wiele, a ich imponująca różnorodność rozciąga się od podziwu, przez żartobliwe pobłażanie aż do niechęci. Jednocześnie większość z nas określenie hipsterski rozumie bardzo intuicyjnie. Kim tak naprawdę jest hipster?
Wytrącony z równowagi to niewątpliwie książka dla pasjonatów motoryzacji. A jeśli jej autorem jest Jeremy Clarkson, to możemy być pewni, że mamy przed sobą godziny doskonałej rozrywki.
Czy hobbitów trzeba dziś komuś przedstawiać? Te poczciwe istoty powołane do życia przez J.R.R. Tolkiena na kartach jego powieści na dobre rozgościły się w kulturze masowej, a ostatnio jeszcze zyskały na popularności za sprawą kolejnych ekranizacji dzieł ich twórcy – najpierw filmowej trylogii Władca Pierścieni, a teraz – Hobbita. Mało kto nie zetknął się z hobbitami, jednak, tak naprawdę, większość z nas wcale nie zna ich zbyt dobrze. To właśnie w tym bliższym poznaniu pomóc ma książka autorstwa Lynette Porter wydana niedawno przez Replikę.
Oto przed nami kolejna publikacja Sławomira Kopra, prawdziwego specjalisty od oswajania historii. Kto już miał okazję czytać którąś z jego książek, mógł przekonać się o lekkim stylu i świeżym ujęciu tematu cechującym twórczość tego autora. Tym zaś, którzy jeszcze tej okazji nie mieli, swobodnie mogę polecić rozpoczęcie przygody z książkami Kopra właśnie od Tajemnic i sensacji świata antycznego.
Serial telewizyjny stał się dziś istotnym elementem kultury. Jeszcze do niedawna nonszalanckie rzucenia zdania „Nie oglądam seriali…!” stawiało jednostkę nieomal na pozycji kogoś gustującego wyłącznie w wysokiej kulturze; dziś nieznajomość najpopularniejszych telewizyjnych opowieści w odcinkach ogranicza możliwości porozumiewania się z innymi i rozpoznawania ważnych symboli i motywów. Do podobnych wniosków dochodzi autorka książki To nas pociąga! poświęconej właśnie współczesnym serialom… a raczej bardzo specyficznej ich kategorii – mianowicie tym, w których do czynienia mamy z antybohaterem (nie zawsze) z krwi i kości.