Komercyjny Internet ma ponad 20 lat, a jego historia to już półwiecze. Dziś przewyższa wszystko to, o czym mogli śnić jego twórcy. Dla jednych jest wielką szansą, dla innych – zagrożeniem; dla większości z nas – po prostu przydatnym narzędziem. Jednak po fali optymizmu wywołanej możliwościami dawanymi przez globalną sieć, coraz częściej dają się słyszeć głosy krytyczne. Wzmogły się one po aferze Snowdena, który ujawnił kulisy działania PRISM szpiegującego m.in. skrzynki mailowe, połączenia telefoniczne i aktywność na serwisach społecznościowych zarówno szarych obywateli i obywatelek, jak i wielkich tego świata. Czas rozliczyć Internet?„Internet. Czas się bać”, Wojciech Orliński – recenzja
Komercyjny Internet ma ponad 20 lat, a jego historia to już półwiecze. Dziś przewyższa wszystko to, o czym mogli śnić jego twórcy. Dla jednych jest wielką szansą, dla innych – zagrożeniem; dla większości z nas – po prostu przydatnym narzędziem. Jednak po fali optymizmu wywołanej możliwościami dawanymi przez globalną sieć, coraz częściej dają się słyszeć głosy krytyczne. Wzmogły się one po aferze Snowdena, który ujawnił kulisy działania PRISM szpiegującego m.in. skrzynki mailowe, połączenia telefoniczne i aktywność na serwisach społecznościowych zarówno szarych obywateli i obywatelek, jak i wielkich tego świata. Czas rozliczyć Internet?
Dawaj rozkosz i bierz rozkosz, nie sprawiając cierpienia ani sobie, ani nikomu innemu – oto cała moralność.
Stefan Kisielewski (1911-1991) był publicystą, pisarzem, krytykiem literackim, kompozytorem, w latach 1957-1965 posłem na Sejm PRL z ramienia koła poselskiego Znak (grupy działaczy katolickich, która miała nadzieję na liberalizację polityki władz komunistycznych wobec Kościoła; należeli do niej m.in.: Tadeusz Mazowiecki, Zygmunt Kubiak i Antoni Gołubiew). Zostawił po sobie sporą spuściznę literacką, w tym powieści i szkice muzyczne, recenzje, reportaże, eseje, aforyzmy. Przede wszystkim jednak znany jest ze swego cyklu felietonów, które publikował przez 45 lat w Tygodniku Powszechnym i dzięki którym zdobył serca wielu czytelników.
Filozof biorący się za krytykę psychologii? Jako psycholożce włącza mi się w tym momencie małe alarmowe światełko, z drugiej strony już sama okładka tej oryginalnej książki sugeruje, że z niektórymi tezami autora mogłabym się zgodzić… Po Potyczki z Freudem sięgnęłam więc ze szczególną mieszanką ciekawości, wysokich oczekiwań i dystansu. A kiedy zakończyłam lekturę, moje uczucia nie były ani odrobinę mniej mieszane. Mimo to (a może właśnie dlatego!) uważam, że książka ta jest warta uwagi.
Napisać dobrą recenzję to rzecz niełatwa. Napisać recenzję bardzo dobrą to już wręcz sztuka. Na palcach jednej ręki mogę wymienić autorów, którzy w swoich kolejnych recenzjach zachowują pewien unikatowy styl, rozpoznawalny na pierwszy rzut oka. O to bowiem w recenzjach chodzi najbardziej: o wypowiedzenie swego zdania w sposób na tyle interesujący i niecodzienny, aby z czasem stać się dla czytających wyznacznikiem pewnego określonego gustu. Styl ten odnalazłam ostatnio w książce Filmidła. Gawędy o filmach autorstwa Agnieszki Osieckiej. Osiecką cenię od dawna, na książkę Filmidła czekałam więc z niecierpliwością. Nie zawiodłam się, recenzja utrzymana będzie zatem w hurra optymistycznym tonie. Ostrzegam.
Elwira Watała jest autorką wielu monografii i dziewięciu już książek wydanych pod szyldem Skandale historii. W tytule tym nie ma cienia przesady, gdyż autorka rzeczywiście odkrywa ciemne, wstydliwe, a nierzadko i bulwersujące sekrety, zaglądając do królewskich alków, przybliżając sylwetki zamordowanych władców, znanych nimfomanek czy zboczeńców, czyli prezentując wyjątkowo atrakcyjne aspekty historii, zupełnie odmienne od oficjalnych wersji znanych z podręczników i szkolnych lekcji.
Wiara w dogmat o istnieniu obiektywnych wartości jest niezbędna, by pojęcie władzy niebędącej tyranią i posłuszeństwa niebędącego niewolnictwem miało w ogóle rację bytu.
33-letni Jacek Dehnel – gdańszczanin, malarz, pisarz, poeta, tłumacz. Niezwykle obiecujący, odważny i oryginalny twórca, który wyróżnia się swym strojem, piękną polszczyzną, rozległą wiedzą, licznymi talentami i poziomem prac literackich ochoczo tłumaczonych na języki obce. Jego najnowsza publikacja Młodszy księgowy. O książkach, czytaniu i pisaniu jest zbiorem felietonów, które ukazywały się na stronach Wirtualnej Polski. Dla jednych będzie to ‘odgrzewany kotlet’ (co nie znaczy, że mniej smakowity), zaś dla innych stanie się świetną okazją, by poznać autora w roli felietonisty i sprawdzić, jak sobie radzi z krótszą formą.
Poza utartym szlakiem to antologia reportaży dotyczących podróży w różne części świata. Zgodnie z tym, co obiecuje wydawca – nie otrzymamy nic szablonowego; niczego, czego można dowiedzieć się, korzystając z ofert standardowych programów biur podróży. Gwarancję stanowią nazwiska autorów – podróżników z fantazją (czasem ułańską), prawdziwych trampów i globtroterów, którzy zawsze pędząc w nieznane, unikając niebezpieczeństw i przeżywając swe niesamowite przygody – skrzętnie notują wrażenia w swym „dzienniku podróży”.
Książka Postmodernizm. Wartość powieści postmodernistycznej Roberta Wijowskiego trafiła w moje ręce w idealnym momencie. Z rosnącym zainteresowaniem pochłaniając kolejne postmodernistyczne powieści, zyskałam oto swoisty klucz do ich pełniejszego zrozumienia, a przy tym książkę bardzo interesującą samą w sobie, pełną celnych spostrzeżeń i ciekawych treści.