Planszówka na PCta to świetna sprawa, jeśli nie masz akurat pod ręką towarzystwa, które podziela Twoje zamiłowanie do plansz, kart i kostek oraz kilometrowych instrukcji. Wiedźmin Gra Przygodowa oferuje możliwość gry w pojedynkę – przeciwko komputerowi, bądź też on-line (do czworga graczy), zatem jeśli masz towarzystwo, ale akurat nie pod ręką, wystarczy, że połączy Was Internet. Grać można też w kilka osób na jednym komputerze, ale w takim układzie lepiej już chyba sięgnąć po wersję planszową.
Dla porządku – bo zakładam, że to doskonale wiecie – dodam na wstępie, że gra osadzona jest w uniwersum stworzonym przez Andrzeja Sapkowskiego. Do wyboru mamy cztery postacie, w które możemy się „wcielić”: wiedźmina Geralta, czarodziejkę Triss, krasnoludzkiego wojownika Yarpena oraz barda Jaskiera. Każda z postaci to oczywiście trochę inny sposób gry – ze względu na ich różne umiejętności (Geralt biegle walczy bronią białą, Triss posługuje się magią, Yarpen może wzywać do pomocy inne krasnoludy, zaś „tajną bronią” Jaskiera jest umiejętność dyplomacji). Ich zadaniem będzie stawienie czoła potworom (oczywiście), wykonywanie rozmaitych zadań oraz zdobywanie przydatnych i cennych przedmiotów. Za grę odpowiedzialny jest znany w branży gier i RPG Ignacy Trzewiczek (wśród jego dokonań wymienia się fabularną Neuroshimę, karciane Zombiaki, czy też gry planszowe Stronghold i Osadnicy: Narodziny Imperium).
Wiedźmin Gra przygodowa (PC) jest odwzorowaniem gry planszowej o tym samym tytule wydanej nakładem wydawnictwa Fantasy Flight Games – z cieszącą oczy grafiką, fajnym efektem trójwymiarowości na planszy, świetnym doborem kolorów. Rzutom kośćmi wykładaniu kart czy poruszaniu się postacią po mapie towarzyszą proste, ale miłe dla oka animacje. W aspekcie wizualnym mankamentem może być najwyżej to, że karty nie zawsze są tak czytelne, jak byśmy tego chcieli. Podobnie jak w wersji pudełkowej mamy tu blisko 250 kart, ponad 200 znaczników i 9 klimatycznych kości; poza tym, oczywiście, 4 figurki bohaterki i bohaterów.
Rozgrywka jest pomyślana tak, że odnajdzie się w niej zarówno wieloletni fan czy fanka wiedźmińskiej sagi, jak i osoby całkiem nowe w wiedźmińskim świecie – co jest niewątpliwie zaletą (szczególnie jeśli chcemy zaprosić do gry osoby, które Wiedźmina nie znają). Gra polega na przemierzaniu świata-planszy i wykonywaniu różnych akcji w lokacjach (oczywiście znanych z książek Sapkowskiego, jak Rivia czy Wyzima), do których się trafi – możemy walczyć z potworami, podejmować się realizacji zleconych nam zadań (questów) czy też rozwiązywać zagadki – w czasie swojej tury można wybrać dwie akcje z sześciu dostępnych; no, chyba że jesteśmy ranni – wówczas pula naszego wyboru się kurczy. W ten sposób zbieramy tzw. punkty zwycięstwa. W grze można (a wręcz trzeba) także zdobywać fundusze oraz przydatne przedmioty. Smaczkiem dla obeznanych z uniwersum będą spotkania i interakcje z postaciami znanymi z książek Sapkowskiego.
W grze dobrze wykorzystano element losowości – nie ma on zasadniczego znaczenia dla naszej wygranej (krótko mówiąc, zwycięstwo bardziej zależy od przyjętej przez nas strategii, niż od samego rzutu kośćmi, bo jego wynik możemy w dużym stopniu modyfikować z pomocą czarów, zdobytych przedmiotów czy towarzyszy podróży), ale w dużym stopniu wzbogaca rozgrywkę w taki sposób, że spotykające naszą postać wydarzenia są losowane (z talii kart), dzięki czemu jedna rozgrywka jest inna od drugiej. Żeby jeszcze to wszystko wzbogacić, gracze i graczki mogą pomagać sobie nawzajem, otrzymując za pomoc dodatkowe punkty lub bruździć – w zależności od tego, co uznają za bardziej „opłacalne” w danej chwili, bo koniec końców i tak tylko jedna osoba może osiągnąć zwycięstwo.
Gra przeznaczona jest dla od 1 do 4 osób; standardowa rozgrywka trwa dość długo – nawet do dwóch godzin – jednak czas w jej trakcie płynie szybko – raz, że jest wciągająca sama w sobie, dwa, że ograniczona liczba graczy powoduje, że nie trzeba długo czekać na swoją kolej. Długość rozgrywki można zresztą modyfikować. Zasady są łatwe do opanowania, ale wymagają nieco finezji, w tym innego podejścia do gry każdą z postaci, dzięki czemu gra daje sporo satysfakcji. Rozgrywka staje się ciekawsza również dzięki temu, że postacie można rozwijać, ucząc je przydatnych umiejętności związanych np. z walką, alchemią czy magią.
Niewątpliwą zaletą gry Wiedźmin: Gra przygodowa, poza samą szatą graficzną, jest to, że gracz czy graczka ma tu dość duży – jak na tego typu grę – wpływ na aspekt fabularny gry i można powiedzieć, że w pewnym stopniu kreuje swoją przygodę, dzięki czemu (i dzięki dobrze wyważonemu czynnikowi losowości) do gry można powracać wielokrotnie, za każdym razem inaczej ją rozgrywając. Zdecydowanie na plus gry liczę również elementy kooperacji i rywalizacji, których wykorzystanie również leży w gestii gracza czy graczki. Wreszcie sprawa dla mnie kluczowa – rozgrywka wciąga, nierzadko wręcz trzyma w napięciu, daje dużo satysfakcji.
{youtube}mVdp_NQUZU4{/youtube}
Tytuł: Wiedźmin: Gra przygodowa
Producent: CD Projekt Red
Wydawca: CD Projekt Red
Dystrybutor: CDP.pl
Tryb gry: single / multiplayer
Tryb multiplayer: Internet / gorące krzesło
Liczba graczy: 1-4
Data premiery: grudzień 2014
Minimalne wymagania sprzętowe: Dual Core 2.0 GHz, 1 GB RAM, karta grafiki 512 MB GeForce 8800 GTX/Radeon 4850 lub lepsza, 500 MB HDD, Windows XP(SP3)/Vista/7/8