W Dictionary of Literary Biography jest wymieniony jako jeden z najwybitniejszych żyjących pisarzy fantasy, urban fantasy i s – f. W Polsce bywa uważany za postmodernistę, mimo jego wielokrotnych oświadczeń, że nie czuje się powiązany z tym nurtem.

Twórczość Gaimana została przetłumaczona na wiele języków, między innymi włoski, niderlandzki, francuski, hiszpański, szwedzki, duński, jidysz, polski, bułgarski, grecki, fiński, japoński i węgierski. Jego artykuły publikują Time Out, The Saturday Times, Punch, The Observer Colour Suplement i wiele innych czasopism. Na język polski zazwyczaj tłumaczony jest przez Paulinę Braiter.

Zawsze chodzi ubrany na czarno. Jest miłośnikiem kotów. Jako źródło inspiracji literackich wymienia Szekspira. Na spotkaniu autorskim w Warszawie 23 marca 2010 wspomniał o Stanisławie Lemie jako autorze i Rękopisie znalezionym w Saragossie jako utworze z Polski, które najbardziej ceni.

Rodzina Gaimana, wywodząca się z polskich Żydów, wyemigrowała z Holandii do Anglii na początku XX wieku. Jego rodzice są wyznawcami i działaczami kościoła scjentologicznego.

Uczył się w anglikańskich szkołach kościelnych. W latach 80. XX wieku pracował jako dziennikarz – wolny strzelec. W 1984 roku debiutował jako pisarz, na łamach Imagine opowiadaniem Featherquest, wtedy też wydał swoją pierwsza książkę – biografię zespołu Duran Duran. Następnie w 1985 roku, wraz z Kimem Newmanem, zredagował Ghastly Beyond Belief, będącą antologią literackich pomyłek i niezamierzonych efektów komicznych brytyjskiego pulp – horroru. W 1987, razem z grafikiem Dave McKeanem, napisał powieść graficzną Drastyczne przypadki (ang. Violent Cases). Rok później rozpoczął pisanie tekstów do swego chyba najsłynniejszego dzieła, serii komiksów Sandman. Pierwsza powieść Gaimana – napisany wraz z Terry Pratchettem Dobry omen – ukazała się w 1990 roku.

Neil Gaiman jest wielokrotnym laureatem nagród Hugo, Nebula, Bram Stoker Award oraz nagród magazynu Locus. Jest także 14 – krotnym laureatem Eisner Award w dziedzinie komiksu. W 2001 roku jego książka Amerykańscy bogowie znalzała się na liście bestsellerów New York Timesa, a autor otrzymał za nią nagrody: Hugo, Nebula, Brama Stokera, SFX oraz Locusa, nominowana zaś była między innymi do World Fantasy Award oraz Minnesota Book Award. Kolejne jego słynne utwory to powieść Chłopaki Anansiego, która również dostała się na listę New York Timesa oraz nowela Koralina, nagrodzona Bram Stoker Award w 2002 oraz Hugo i Nebulą w 2003 r.

Pisarz obecnie mieszka w pobliżu Minneapolis w USA. Do 2008 roku był żonaty z Mary McGrath, ma trójkę dzieci, syna Michaela i dwie córki: Madeleine i Holly. Jest żonaty z Amandą Palmer. Ma dwie młodsze siostry.

Powieści:

Dobry omen (Good Omens, 1990) napisana wraz z Terrym Pratchettem
Nigdziebądź (Neverwhere, 1996)
Gwiezdny pył (Stardust, 1998)
Amerykańscy bogowie (American Gods, 2001)
Koralina (Coraline, 2002), ilustracje Dave McKean
Chłopaki Anansiego (Anansi Boys, 2005)
MiędzyŚwiat (InterWorld, 2007) napisana wraz z Michaelem Reavesem
Księga cmentarna (Graveyard Book, 2008)
Sandman: Senni łowcy (Egmont 2008), opowiadanie bogato ilustrowane przez Yoshitaka Amano
Odd i Lodowi Olbrzymi (Odd and the Frost Giants, 2008), polskie wydanie: Mag 2010
Ocean na końcu drogi (The Ocean at the End of the Lane, 2013), polskie wydanie: Mag 2013
Na szczęście mleko… (Fortunately, the Milk… 2013), polskie wydanie: Galeria Książki 2013

Zbiory opowiadań:

Dym i lustra (Smoke and Mirrors, 1998)
Rzeczy ulotne (Fragile Things. Short Fictions and Wonders, 2006)
M jak Magia (M is for Magic, 2007)

Źródło: Wikipedia.org