Piotr Fronczewski – wybitny i wszechstronny aktor teatralny, radiowy i filmowy a także piosenkarz i satyryk. Absolwent, reżyser i profesor nauk teatralnych PWST w Warszawie. Jego aktorski dorobek jest imponujący i obejmuje współpracę z najwybitniejszymi polskimi reżyserami.
Laureat ponad 20 nagród filmowych. W rankingu czytelników tygodnika Polityka zajął 15 miejsce na liście najwybitniejszych polskich aktorów. Tadeusz Łomnicki, Zbigniew Zapasiewicz oraz Gustaw Holoubek uznali wspólnie w 1990 roku podczas dyskusji w programie TVP, że wśród studentów od 1965 roku Piotr Fronczewski należy do pierwszej trójki najwybitniejszych aktorów teatralnych i dramatycznych w Polsce obok Andrzeja Seweryna, z którym Fronczewski studiował i Wojciecha Pszoniaka.
Urodził się 8 czerwca 1946 roku w Łodzi. Debiutował jako 12-latek w filmie Wolne miasto Stanisława Różewicza. Grał na scenach teatrów warszawskich: Narodowego (1968–1969), Współczesnego (1969–1973), Dramatycznego (1973–1983), Studio (1984–1987), a obecnie Ateneum (od 1991). Ma w swoim dorobku artystycznym blisko 120 ról filmowych w serialach telewizyjnych i filmach fabularnych.
Grał rozmaite role filmowe. Jest uznanym aktorem dramatycznym, jednak ma na koncie także role mniej poważne i całkiem niepoważne, poczynając od roli czarodzieja (Akademia Pana Kleksa), ojca (Rodzina zastępcza), lekarza (Cesarskie cięcie), wariata (13 posterunek), a kończąc na rolach gangsterskich. Ceniony za charakterystyczne role w słuchowiskach radiowych (jak np. Grzegorz z Rodziny Poszepszyńskich). Użyczał głosu bohaterom gier komputerowych (m.in. Wrota Baldura, Gorky Zero: Fabryka Niewolników, Adaś i Pirat Barnaba i ich kontynuacje). Wielu graczy czy graczkek RPG do dziś pamięta słynną frazę Przed wyruszeniem w drogę należy zebrać drużynę:
{youtube}3K3VqweUW18{/youtube}
Pod pseudonimem „Franek Kimono” wydał dwie żartobliwe płyty z muzyką disco. Jest także wykonawcą piosenki aktorskiej. Znany z wykonań przedwojennych szlagierów oraz piosenek do tekstów Gałczyńskiego i Zembatego. Występował także w kabaretach, m.in. w Kabarecie Pod Egidą Jana Pietrzaka i Kabarecie Olgi Lipińskiej.
{youtube}hyntWur6K6o{/youtube}
Na początku lat 80′ dołączył do zespołu Kabaretu pod Egidą założonego w 1957 roku z inicjatywy Jana Pietrzaka. Kabaret pod Egidą wypracował własny styl satyryczny. W okresie cenzury politycznej teksty kabaretu były pisane w taki sposób, by ukazać widzom parodię rzeczywistości i uniknąć jednocześnie zakazu występów. Pisali je m.in. Agnieszka Osiecka, Daniel Passent, Maciej Rybiński.
Źródło: Wikipedia.org