Morgan Freeman urodził się 1 czerwca 1937 roku w Memphis, w stanie Tennessee jako syn Mayme Edny i Morgana Porterfielda, Sr., fryzjera, który w 1961 roku zmarł na marskość wątroby. Jako niemowlę, Freeman trafił pod opiekę swojej babki, zamieszkującej Charleston w Missisipi. Wraz z rodziną, a w tym z trójką rodzeństwa, często zmieniał miejsce zamieszkania, osiadając w Greenwood, Gary i, ostatecznie, w Chicago. Morgan zadebiutował aktorsko w wieku 9 lat, biorąc udział w szkolnym przedstawieniu. Trzy lata później, kiedy uczęszczał do Broad Street High School, wygrał aktorski konkurs stanowy i pojawił się na antenie stacji radiowej z Nashville. W 1955 roku ukończył szkołę średnią, odrzucając jednocześnie propozycję stypendium w Jackson State University na rzecz posady mechanika w United States Air Force.

Na początku lat 60’ Morgan Freeman przeprowadził się do Los Angeles, aby tam podjąć się pracy w Los Angeles Community College. W tym samym okresie zamieszkiwał również w Nowym Jorku, gdzie był tancerzem, a także w San Francisco, gdzie stał się członkiem grupy muzycznej Opera Ring. W 1967 roku Freeman zadebiutował w off-broadwayowskiej sztuce The Nigger Lovers, natomiast rok później po raz pierwszy wystąpił na Broadwayu, w wersji musicalu Hello, Dolly!, w której pojawili się wyłącznie afroamerykańscy aktorzy.

Mimo że pierwszym filmem, w którego napisach został wymieniony, był Who Says I Can’t Ride a Rainbow? z 1971 roku, Freeman stał się znany w mediach dzięki rolom w operze mydlanej Another World oraz w programie dla dzieci The Electric Company.

Jego kariera nabrała rozpędu, kiedy był już w dojrzałym wieku. Począwszy od połowy lat 80’, Freeman zaczął grać role drugoplanowe w filmach pełnometrażowych, dzięki czemu zyskał reputację aktora wcielającego się w „mądre, opiekuńcze” postacie. Jego popularność wzrastała, objawiając się w coraz poważniejszych angażach, a w tym do obrazów: Wożąc panią Daisy oraz Chwała (oba w 1989). Za rolę w pierwszym z nich aktor otrzymał nominację do Nagrody Akademii Filmowej. W 1994 roku zagrał Reda, więźnia, który przeszedł wewnętrzną przemianę, w obrazie Skazani na Shawshank. Wzrastając do rangi jednej z najważniejszych postaci Hollywood, Freeman występował w kolejnych produkcjach, a w tym m.in.: Robin Hood – książę złodziei, Bez przebaczenia, Siedem oraz Dzień zagłady. W 1997 roku Morgan założył wraz z Lori McCreary niezależną wytwórnię filmową Revelations Entertainment.

Po zdobyciu trzech nominacji — dla najlepszego aktora drugoplanowego za film Cwaniak oraz dla najlepszego aktora pierwszoplanowego za role w Wożąc panią Daisy i Skazani na Shawshank — Freeman otrzymał Nagrodę Akademii Filmowej dla najlepszego aktora drugoplanowego za Za wszelką cenę podczas 77 ceremonii wręczenia Oscarów.

Freeman znany jest ze swojego charakterystycznego głosu, dzięki któremu często wciela się w rolę narratora. W 2005 roku pełnił tę funkcję w dwóch filmach: Wojna światów oraz dokumencie nagrodzonym Oscarem, Marsz pingwinów.

W 1991 roku Freeman otrzymał propozycję głównej roli w filmie Park Jurajski. Niepewny decyzji, odwiedził American Museum of Natural History, aby obejrzeć szkielety oraz figury dinozaurów. W 2007 roku, w jednym z wywiadów, Morgan przyznał, że był zdumiony, kiedy dowiedział się, iż ptaki mają swoich przodków wśród dinozaurów. Jednocześnie dodał, że kiedy odrzucił ofertę występu w obrazie, kolejne wakacje spędził na czytaniu książek ornitologicznych. Wydarzenia te miały również wpływ na to, że Freeman z chęcią podjął się narratorstwa Marszu pingwinów.

Morgan Freeman wcielił się w rolę Boga w filmie Bruce Wszechmogący, a także w jego kontynuacji Evan Wszechmogący. Zagrał także Luciusa Foxa w obrazie Batman: Początek oraz jego sequelu Mroczny rycerz. W 2007 roku wystąpił u boku Jacka Nicholsona w Choć goni nas czas. Rok później Freeman powrócił na Broadway, aby zagrać w sztuce The Country Girl, w reżyserii Mike’a Nicholsa.

Freeman wielokrotnie wspominał, że chciałby nakręcić film poświęcony Nelsonowi Mandeli. Początkowo próbował oprzeć scenariusz na jego autobiografii, Long Walk to Freedom, jednak projekt w tym założeniu nie mógł zostać sfinalizowany. W 2007 roku Morgan zakupił prawa do ekranizacji książki Playing the Enemy: Nelson Mandela and the Game that Made a Nation autorstwa Johna Carlina. Ostatecznie reżyserii filmu biograficznego o Mandeli podjął się Clint Eastwood, z którym Freeman pracował wcześniej przy Bez przebaczenia czy Za wszelką cenę. Invictus miał premierę w 2009 roku; w rolę Nelsona wcielił się Freeman, zaś Matt Damon zagrał kapitana drużyny rugby, François Pienaara.

W 2010 roku premierę miał kolejny obraz z udziałem Freemana, Red, oparty na komiksie o tym samym tytule. Wraz z Bruce’em Willisem, Helen Mirren i Johnem Malkovichem wcielili się w grupę emerytowanych agentów specjalnych CIA, którzy muszą powrócić do dawnego zajęcia.

W 2012 roku premierę miała następna ostatnia odsłona przygód Batmana w reżyserii Christophera Nolana, Mroczny Rycerz powstaje, w której Morgan ponownie wcieli się w rolę Luciusa Foxa. W 2013 roku mogliśmy oglądać go m.in. w obrazach Niepamięć oraz Olimp w ogniu.

Prywatnie Freeman pozostawał w związku małżeńskim z Jeanette Adair Bradshaw od 22 października 1967 roku, do 1979 roku. 16 czerwca 1984 roku aktor poślubił Myrnę Colley-Lee, jednak para pozostawała w separacji od grudnia 2007 roku. Jego partner biznesowy, Bill Luckett, ogłosił w sierpniu 2008 roku, że Morgan i jego żona są w trakcie procesu rozwodowego, który został sfinalizowany 15 września 2010 roku. Freeman ma dwóch synów z wcześniejszych związków; zaadoptował również córkę swojej pierwszej żony. Bradshaw jest poza tym matką jego czwartego dziecka.

Freeman większość czasu spędza w Nowym Jorku oraz Charleston w Missisipi, gdzie posiada prywatne posiadłości. Poza tym jest współwłaścicielem restauracji i klubu bluesowego. Często działa charytatywnie, m. in. na rzecz ludzi, którzy ucierpieli w wyniku katastrof naturalnych czy na rzecz ochrony środowiska.

13 maja 2006 roku Freeman otrzymał honorowy tytuł doctor honoris causa na Delta State University, a w 2010 roku to samo wyróżnienie przyznał mu Brown University. Aktor jest również, od 1997 roku, posiadaczem doctor honoris causa w Rhodes College.

Freeman jest aktywnym graczem w golfa. W wieku 65 lat, zdobył również prywatną licencję pilota.

W lipcu 2009 roku Freeman był jednym z prezenterów podczas koncertu 46664, celebrującego urodziny Nelsona Mandeli.

Źródło: Wikipedia.org