the patch Horror przybiera wiele form: powieści, opowiadań, komiksów, gier, filmów. Każda z nich na swój sposób wzbudza grozę i wnika w nasze sny sprawiając, że noce przestają być spokojne. Są jednak rzeczy, które wzbudzają w nas paniczny lęk, przemawiają do nas silniej i dosadniej. Niewiele rzeczy jest w stanie przestraszyć tak, jak opowiadania Algernona Blackwooda, gdy na zewnątrz panuje nieprzenikniony mrok. Niewiele, ale jednak zdarzają się…

Nie znam się na grach. Mogę policzyć na palcach jednej ręki wszystkie gry, które zainteresowały mnie na tyle, by poświęcić im czas. Dlatego też ten artykuł nawet nie próbuje pretendować do miana recenzji gry komputerowej.  Będzie to raczej swobodny przekaz myśli, które dotyczą wynalazku jakim jest krótka gra, zainspirowana pewną niesamowitą baśnią o dziewczynce, babci i złym wilku.

The Path nie jest nowością na rynku, gdyż wydana została w 2009 roku przez studio Tale of Tales. I na tym można by zakończyć wprowadzenie w kwestie „techniczne” gry, która dla wielu graczy stanie się sztuką, dla innych powodem do unikania ciemnych lasów. Dla wszystkich będzie doświadczeniem o ogromnym balaście.

the-path-mac-product

Historia na podstawie której stworzono The Path, to rozpoznawalna przez każdego baśń o Czerwonym Kapturku, znana z wersji Charlesa Perraulta i oczywiście braci Grimm. Co różni opowieść poprowadzoną przez Tale of Tales od tradycyjnej bajki? Tutaj czerwonych kapturków jest sześć, a każdy z nich jest w innym wieku. Każdy ma również innego wilka, inną pokusę i inną śmierć. The Path jest bowiem jedną wielką baśnią, traktującą o życiu i śmierci. Choć brzmi to banalnie, zwłaszcza jeśli dotyczy zwykłej gry, to wykonanie jest w stanie wprawić w osłupienie.
 
Nasze bohaterki, siostry mieszkające w apartamencie razem ze swoją matką, zostają pojedynczo wysyłane do chorej babci. Instrukcje są jasne – nie schodzić ze ścieżki, iść prosto do domku babci. Lecz która nastolatka jest w stanie oprzeć się pociągającym ciemnościom lasu i kryjącym się w nim tajemnicom? Już w momencie, w którym wchodzimy na jasną drogę prowadzącą do domku babci wiemy, że prawdziwa zabawa rozpocznie się dopiero w zacienionym, mrocznym lesie, z którego dobiegają dziwne pojękiwania i dźwięki łamanych gałęzi. Tam odnajdujemy przedmioty i miejsca w niewielkim stopniu odsłaniające nam psychikę dziewczynki, którą prowadzimy przez las. Każda z nich nosi bowiem balast, odpowiadający ich wiekowi i doświadczeniu.

”Ludzie umierają. To trudne do wyobrażenia. Umierają i chowamy ich w ziemi. Jak kwiaty.”

The Path wallpaper by Cerberus071984

Najdziwniejsze okazuje się to, że przejście ścieżką do domku babci równa się zakończeniu gry, przegranej. Coś, co zostało nakazane naszej bohaterce staje się powodem jej porażki. Czemu? Bo życia nie da się przejść, idąc grzecznie po wyznaczonej drodze, bo świat, który jest zbyt prosty, staje się po prostu nudny i pozbawiony sensu. Trzeba więc skręcić w las i spotkać swojego wilka. A ten przybiera najbardziej fantastyczne postaci.

Największą zdobyczą w grze okazuje się więc doświadczenie życiowe – pojęcie miłości, grzechu, strachu, samotności, poznanie seksu, smaku pierwszego papierosa, alkoholu. Wszystko to znajduje się z dala od oświetlonej ścieżki, która prowadzi bohaterki z punktu A do punktu B. Wszystko to związane jest z ciekawością, która prowadzi do samopoznania. I do naszego wilka…

Każda z dziewcząt ma swojego własnego wilka, który jest niedostępny dla innych. Ujawnia się tylko w momencie, w którym odpowiednia dziewczyna przechodzi obok jego miejsca w lesie. Daleko im jednak do wielkiego, włochatego stworzenia leżącego w łóżku babci i mającego na głowie jej czepek. Wilkiem może być mężczyzna, przyroda, fascynacja – wszystko to co sprawia, że żyjemy i poznajemy. Jednak w tym wypadku pragnienia naszych bohaterek decydują o ich upadku. Dopiero po poznaniu własnego wilka mogą swobodnie ruszyć do domku babci. Powolnym krokiem, zmęczone drogą odkrywają to, co znajduje się na końcu drogi.

Co czeka na nas w domku babci? Poznanie. To ostateczne. Historia życia migająca nam przed oczami.

Czemu The Path jest grą, która zapada w pamięć? Bo silnie dotyka naszych głęboko ukrytych pokładów lęku – przed światem, ciemnym lasem, który oddala nas od rozświetlonej ścieżki. Bo każdy stara się zrozumieć ją na swój sposób, zinterpretować historie sześciu dziewcząt, które spotkały swojego wilka. A interpretacje te bardzo mocno przypominają rzeczywistość.

{youtube}fEI9a2nedEs{/youtube}

Tytuł: The Path
Platforma: PC
Producent: Tale of Tales
Wydawca: Tale of Tales
Wydawca PL: TopWare Poland
Wymagania wiekowe: 16+
Tryb gry: single player   
Nośnik: 1 DVD
Wersja językowa: polska i angielska
Data premiery w Polsce: 9 września 2009
Kategoria: przygodowe, TPP, survival horror, indie

 

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *