To jemu zawdzięczamy dzisiejsze bogactwo elektronicznych dźwięków – konstruktorowi pierwszego syntezatora nazwanego jego nazwiskiem, pionierowi muzyki elektronicznej. Robert A. Moog, bo o nim mowa, przyszedł na świat 23 maja 1934 roku w Nowym Jorku.

W roku 1953 zdobył stopień licencjacki z fizyki w Queens College (siedziba w Nowym Jorku). W 1957 kolejny z inżynierii elektrycznej w Uniwersytecie Columbia i w końcu doktorat z fizyki inżynierskiej w Uniwersytecie Cornella.

Syntezatory Mooga były jednymi z pierwszych szeroko stosowanych muzycznych instrumentów elektronicznych. Moog jako pierwszy skonstruował w 1963 roku nowoczesny i w pełni konfigurowalny syntezator analogowy i zaprezentował go w roku 1964 na zjeździe Audio Engineering Society (AES).

Pierwsze urządzenia były syntezatorami modularnymi o dużej kubaturze, dlatego w roku 1971 pojawił się w sprzedaży Minimoog Model D, który był przenośnym instrumentem zawierającym wszystkie ważniejsze moduły z wcześniejszych modeli. Do dnia dzisiejszego jest to najpopularniejszy syntezator Mooga.

Bob Moog3W 1970 Robert Moog otrzymał nagrodę Grammy Trustees Award za całokształt osiągnięć.

Na początku lat 70’ XX wieku Moog stracił kontrolę nad swoim przedsiębiorstwem. Po serii sądowych batalii w 2002 odzyskał prawo do używania swojego logo na produkowanych przez siebie instrumentach.

W 2004 roku zaprezentowano ostatni model – Minimoog Voyager.

Robert Moore marł w wieku 71 lat, 21 sierpnia 2005 roku, na nowotwór mózgu. Po jego śmierci powstała Fundacja Roberta Mooga, której celem jest kontynuowania dzieła mistrza, czyli rozwijania szeroko pojętej muzyki elektronicznej.

23 maja 2012 roku 78 rocznicę jego urodzin upamiętniła przeglądarka Google w charakterystyczny dla siebie sposób – poprzez okolicznościowego doodle’a, czyli specjalnie opracowane logo na stronie głównej. Tym razem było ono interaktywne – naciskanie klawiszy syntetyzatora pozwalało uzyskać różnorodne dźwięki, poruszanie pokrętłami i naciskanie guzików modyfikowało je poprzez zastosowanie różnych efektów, a dodatkowo swoją radosną muzyczną twórczość można było „nagrać” i odtworzyć:

moog

Źródło: Wikipedia.org

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *