
„Wampir pozna panią”, L. Sands – recenzja

Był prekursorem działań na rzecz praw dziecka i całkowitego równouprawnienia dziecka. Wprowadził samorządy wychowanków, które miały prawo stawiać przed dziecięcym sądem swoich wychowawców. W 1926 roku zainicjował pierwsze pismo redagowane w większości przez dzieci – Mały Przegląd. Pionier działań w dziedzinie resocjalizacji nieletnich, diagnozowania wychowawczego, opieki nad dzieckiem trudnym.
Nie ma dzieci – są ludzie; ale o innej skali pojęć, innym zasobie doświadczenia, innych popędach, innej grze uczuć. Pamiętaj, że my ich nie znamy.
Pisarz większość swoich dzieł, szczególnie powieści, opierał na własnych przeżyciach, przeważnie jednak zmieniając nazwiska swoje i innych. Takimi utworami są np. Pożegnanie z bronią czy Słońce też wschodzi, oraz niektóre z opowiadań (np. Mój stary) i powieści (np. Komu bije dzwon), gdzie zmienione są niektóre fakty i realia, co nie pozwala nazwać ich czysto autobiograficznymi. Jedna z powieści, wydana po jego śmierci, To co prawdziwe o świcie, jest biografią z prawdziwymi nazwiskami.