Jeśli "Trzej muszkieterowie" to twoja ulubiona książka, a powieści płaszcza i szpady pożerasz nałogowo – muszę cię przestrzec: za nic na świecie nie idź do kina na "Trzech muszkieterów 3D". W pozostałych przypadkach chyba zapraszam do kina.Współpraca
Jeśli "Trzej muszkieterowie" to twoja ulubiona książka, a powieści płaszcza i szpady pożerasz nałogowo – muszę cię przestrzec: za nic na świecie nie idź do kina na "Trzech muszkieterów 3D". W pozostałych przypadkach chyba zapraszam do kina.
Oparte na faktach - kulisy tajemniczych i śmiałych akcji SAS, specjalnej jednostki brytyjskiej armii, zemsta, odwaga, brawura, męska przyjaźń i rywalizacja najlepszych agentów na świecie – a wszystko to w znakomitej obsadzie i w sugestywnych dekoracjach.
Robert De Niro, Jason Statham, Clive Oven i Dominic Purcell – od takiej obsady można wiele wymagać... Czy film spełnia obietnice, które daje?
Danny (Jason Statham) chciałby już przejść na emeryturę. Zabił już wystarczająco dużo ludzi. Teraz ma już swoje miejsce na Ziemi, remontuje zapomniany przez wszystkich wiejski dom, znalazł także dziewczynę. Jego spokój burzy otrzymana pocztą wiadomość – jego przyjaciel i mentor, Hunter (Robert de Niro) wpadł w poważne tarapaty. Jeśli Danny chce go uratować, musi raz jeszcze wrócić do gry. Czeka go wypełnienie niezwykle trudnego zadania – zlikwidowania kilku znakomicie wyszkolonych agentów SAS. Na drodze staje mu Spike (Clive Oven), doświadczony i nieugięty agent, lojalny wobec przyjaciół z SAS.
Układy polityczne, które rządzą całym światem to dla nas, ludzi żyjących w XXI wieku raczej nic nowego. Media informują nas każdego dnia, co dzieje się w polityce, jednakże nie odkrywają wszystkich kart. Rzecz jasna każdy boi się o swój stołek. Jednak są źródła, które donoszą bardziej lub mniej przerażające fakty, które dotyczą każdego obywatela tego świata, bo przecież wszyscy jesteśmy zależni od gry politycznej swojego władcy. Fakty zdradzające, jak zbudowana jest polityka i jakimi prawami się rządzi.
W 1992 roku lider laburzystów, nikomu jeszcze nieznany Tony Blair, jedzie do Waszyngtonu. Słyszy tam wtedy takie słowa - "Słuchaj tego, co mówią ludzie, nie próbuj przekonywać ich do rzeczy, których nie chcą. Dużo łatwiej zmienić wartości własnej partii, niż ich oczekiwania. Jeśli chcecie, by partia pracy doszła do władzy, musicie mieć jedną z tych rzeczy: wiarygodność, planowany zamach stanu lub polityczną gwiazdę". Wywarły one ogromny wpływ na jego dalsze życie polityczne, tym bardziej, że są oparte o strategię polityczną, którą do osiągnięcia zamierzonych celów wykorzystuje Bill Clinton.
Na ekranach w tym tygodniu szaleje "Hanna", najnowszy obraz Joe Wrighta. Czy mrożąca krew w żyłach opowieść o młodej dziewczynie odniesie równy sukces, co poprzednie dzieła reżysera - "Duma i uprzedzenie" i "Pokuta"? Przekonajcie się, co na temat filmu sądzi Jakub Ćwiek.Możecie mnie uznać za masochistę, ale uwielbiam być okłamywany przez trailery. Oczywiście nie mam tu na myśli prymitywnej metody hollywoodzkich speców od marketingu polegającej ładowaniu wszystkiego co efektowne w minutę czterdzieści z obietnicą, że w kinie będzie więcej, mimo iż to nieprawda. Takie coś uważam za zwykłe nabijanie w butelkę, chwalenie się na wyrost pewnym organem, czy bliski wiejsko-dyskotekowemu szpan.
2009 rok był chwilowym powrotem do łask gatunku filmów o ninja, które w latach 80. spopularyzował m.in. Sho Kosugi. Chociaż film twórców "Matriksa", "Ninja Zabójca" okazał się niewypałem, w tym samym roku na rynku DVD pojawił się nisko-budżetowy obraz pt. "Ninja" z jednym z najlepszych na świecie aktorów w sztukach walki - Scottem Adkinsem.Fabuła prosta i nie pozostawiająca pola do tajemnic czy zwrotów akcji. Adkins wcielił się w Amerykanina, Caseya, który szkolił się w ninjitsu w Japonii. Jego mistrz wysyła go do Ameryki, aby chronił relikwie Yoroi Bitsu. Znajdzie się także miejsce dla rywala, który chce śmierci wszystkich i lekkiego wątku romantycznego.
Chociaż "Ninja" jest produkcją przeznaczoną tylko na rynek DVD, nie odbiega standardami od kinowych filmów. Isaac Fiorentine, twórca m.in. "Undisputed 3" udowodnił, że potrafi robić jak nikt inny widowiska dla wielbicieli sztuk walki i tutaj poniekąd powtarza sprawdzoną przez siebie regułę.
Kino kopane to gatunek, który albo się kocha, albo omija szerokim łukiem. Yuen Woo Ping, znany każdemu wielbicielowi ekranowych walk z "Matriksa" czy kultowego "Pijanego mistrza" powraca po latach do reżyserii z wyjątkowym obrazem oparty na legendzie. Czy "Prawdziwa legenda" jest filmem godny klasy reżysera?Akcja osadzona jest w okresie dynastii Qing, czyli tak, jak w czasach starego chińskiego kina, gdzie królowali Jackie Chan czy Gordon Liu. Ping oparł produkcję na legendzie o "królu żebraków" znanego jako Su Qi-Er, który był zamożnym i szanowanym człowiekiem, dopóki nie wydarzyła się pewna tragedia.
Fabularnie możemy podzielić "Prawdziwą legendę" na dwa segmenty, które tak jakby tworzą odrębne opowieści - pierwsza, gdy Su Qi-Er rywalizuje ze swoim przyrodnim bratem oraz druga, gdy wiedzie z synem żywot żebraka.
W kinach gości już kolejna odsłona popularnej serii "Szybcy i wściekli" z Vinem Dieselem, Paulem Walkerem i Dwaynem Johnsonem w rolach głównych. Czy "Szybcy i Wściekli" po zmianie konwencji filmu są dobrą rozrywką?Lubię filmowe kontynuacje. Lubię pomimo tego, że ich poziom jest różny, bohaterowie przechodzą dziwne metamorfozy, a kolejnym częściom zwykle brakuje świeżości oryginału. Lepsze to niż daleko posunięte zmiany konwencji czy nawet gatunku - czego przykładem seria „Nieśmiertelny”...
Lata 90. były w gruncie rzeczy bardzo dobrym czasem dla kina: większość ludzi nie miała pojęcia, co to takiego „emo”, polskie komedie romantyczne – jeśli już się pojawiły – od biedy dało się oglądać, a gdy Gary Oldman grał Draculę, nikt nie przypuszczał, że dekadę później wampiry zaczną się świecić na słońcu. Także w filmach akcji reżyserów nie krępowały niemal żadne ograniczenia i raz po raz gwałcili zdrowy rozsądek ku uciesze żądnych akcji widzów: psychopaci byli źli do szpiku kości, strażnicy porządku wyjątkowo przebiegli, a magazynki w pistoletach niezwykle pojemne. „Bez twarzy” (1997) Johna Woo niemal idealnie się w ten model wpisuje. - Jarosław "Korvo" Machura
- Akcja i przygoda
- Odsłony: 4768
Gra o tron - David J. Peterson wymyśla nowy język na potrzeby serialu
K
iedy producenci wykonawczy David Benioff i D.B. Weiss zaczęli rozważać stworzenie języka Dothraków, wojowniczych plemion koczowniczych, na potrzeby nowego serialu HBO GRA O TRON, zwrócili się o pomoc do Language Creation Society (LCS), które poprosiło swoich ekspertów o propozycje, a następnie wybrało najlepsze z nich. David J. Peterson, językoznawca i ekspert LCS, któremu zlecono opracowanie nowego języka, opisuje to wyzwanie jako „okazję, która zdarza się raz w życiu.”
“W sadze ‘Pieśń lodu i ognia’ Dothraków znamy z relacji osób nie będących członkami ich społeczności, głównie mieszkańców królestwa Westeros” – podkreśla Peterson. “Jak w każdej kulturze, ich kultura ma wiele niuansów nie dostrzeganych lub niezrozumiałych dla obcych. Mówi się, że język jest naszym oknem na świat. Pracując nad językiem Dothraków, miałem możliwość przedstawić ich sposób postrzegania świata – stworzyć spójną całość, która wiernie odzwierciedla wszystkie aspekty ich życia i jest jednocześnie wierna literackiemu pierwowzorowi.”
Jak wspomina Petersom, pracując nad nowym językiem - “Przede wszystkim czytałem powieści z cyklu. Na samym początku, Jim Henry, mój kolega z LCS, opracował wraz ze mną listę wszystkich słów, zwrotów i nazw używanych przez Dothraków w książce. Potem, przeanalizowaliśmy ich język w kontekście narracji. Pewne słowa i zwroty zostały dosłownie przetłumaczone w powieści, a znaczenie innych jest im nadawane w tłumaczeniu. Ponowne przeczytanie tekstu pozwoliło mi na rozbudowanie stworzonego przez Martina języka i wypełnienie istniejących luk. W książkach znajdziemy niewiele słów z języka Dothraków ale wszystkie dostępne przykłady niosą w sobie wiele informacji o kulturze plemienia. Każdy rozdział poświęcony Daenerys podsuwał mi nowe pomysły na rozbudowywanie leksykonu.”
Kapitan Colter Stevens, żołnierz z wzorowym przebiegiem służby, budzi się pewnego dnia w ciele nieznanego sobie człowieka, jadąc chicagowską kolejką podmiejską. Po jakimś czasie odkrywa, iż jest to część misji mającej na celu od{jcomments off}krycie tożsamości terrorysty, który… już dokonał zamachu. Okazuje się, że Stevens jest częścią rządowego eksperymentu nazwanego „Source Code”, czyli programu, który umożliwia przeniesienie się w czasie i przejęcie czyjejś osobowości na osiem ostatnich minut życia danej osoby. Wykonując zadanie, o jakim nigdy mu się wcześniej nie śniło, Colter musi uratować miliony niewinnych osób, przeżywając nieustannie te same zdarzenia. Za każdym razem zbiera jednak nowe informacje i nie spocznie, dopóki nie będzie w stanie ustalić tożsamości zamachowca i udaremnić jego ataku.O PRODUKCJI
Zawiły fabularnie, świetnie poprowadzony, innowacyjny pod kątem wizualnym – wszystkie określenia pasują jak ulał do „Source Code”. Film w reżyserii Duncana Jonesa zabiera widzów w podróż, której celem jest przekroczenie jednej z ostatnich granic znanych ludzkości, koncepcji, która przez stulecia fascynowała zarówno naukowców, jak i pisarzy – motywu podróży w czasie.
Strona 2 z 5